جداسازی ایزوتوپ الکترومغناطیسی

جداسازی ایزوتوپ الکترومغناطیسی

مقاله اصلی: کالوترون

نمودار شماتیک جداسازی ایزوتوپ اورانیوم در یک کالوترون نشان می دهد که چگونه از یک میدان مغناطیسی قوی برای هدایت جریان یون های اورانیوم به یک هدف استفاده می شود و در نتیجه غلظت بیشتری از اورانیوم 235 (در اینجا با رنگ آبی تیره نشان داده می شود) در حاشیه داخلی جریان انجام پروژه انجام پروژه های دانشجویی انجام پروژه

در فرآیند جداسازی ایزوتوپ الکترومغناطیسی (EMIS) ، اورانیوم فلزی ابتدا بخار می شود ، و سپس یون می شود و به یون های بار مثبت می رسد. سپس کاتیونها شتاب گرفته و متعاقباً توسط میدانهای مغناطیسی به سمت اهداف جمع آوری شده خود منحرف می شوند. طیف سنج جرمی در مقیاس تولید به نام Calutron در طول جنگ جهانی دوم ساخته شد که بخشی از 235U مورد استفاده برای بمب هسته ای Little Boy را که در سال 1945 بر فراز هیروشیما رها شده بود ، تهیه کرد. به طور مناسب اصطلاح "Calutron" برای یک دستگاه چند مرحله ای که در یک بیضی بزرگ در اطراف آهنربا الکتریکی قدرتمند. جداسازی ایزوتوپ الکترومغناطیسی تا حد زیادی به نفع روشهای موثرتر کنار گذاشته شده است.

روشهای شیمیایی

یک فرآیند شیمیایی برای مرحله آزمایشی کارخانه نشان داده شده است اما برای تولید استفاده نمی شود. فرآیند CHEMEX فرانسه با استفاده از فازهای آلی و آلی غیر قابل تجزیه ، تفاوت بسیار کمی در میل دو ایزوتوپ به تغییر ظرفیت اکسیداسیون / کاهش را مورد سو استفاده قرار داد. یک فرآیند تبادل یونی توسط شرکت شیمیایی Asahi در ژاپن ایجاد شد که شیمی مشابهی را اعمال می کند اما جداسازی را روی یک ستون تبادل یونی رزین اختصاصی اعمال می کند.

جداسازی پلاسما

فرآیند جداسازی پلاسما (PSP) تکنیکی را توصیف می کند که از مغناطیس های ابررسانا و فیزیک پلاسما استفاده می کند. در این فرآیند ، از اصل تشدید سیکلوترون یونی برای انرژی انتخابی ایزوتوپ 235U در یک پلاسما حاوی مخلوط یون استفاده می شود. فرانسوی ها نسخه اختصاصی PSP خود را تهیه کردند که آن را RCI نامیدند. بودجه RCI در سال 1986 به شدت کاهش یافت و این برنامه در حدود سال 1990 به حالت تعلیق درآمد ، اگرچه RCI هنوز برای جداسازی پایدار ایزوتوپ استفاده می شود.

[ بازدید : 178 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]